ការវះកាត់ឆ្អឹងខ្នង ជារឿងដែលនៅជិតខ្លួន មិនគួរភ័យខ្លាចដូចដែលគិតទេ

ជំងឺនេះភាគច្រើនចាប់ផ្ដើមមានបញ្ហាពីអាយុប្រហែល ២៥ ឆ្នាំ ហើយមានភាពធ្ងន់ធ្ងរឡើងទៅតាមអាយុ។ ភាគច្រើននឹងឃើញបញ្ហានៅអាយុចន្លោះពី ៣៥ ដល់ ៥០ ឆ្នាំ និងកើតឡើងនៅផ្នែកឆ្អឹងខ្នងខាងក្រោម L4-L5 ជាហើយសិន។

មូលហេតុ និងកត្តាហានិភ័យ 

វេជ្ជបណ្ឌិតឯកទេសពន្យល់ថា មូលហេតុចម្បងកើតចេញពីការវិវត្តន៍របស់មនុស្សពីសត្វបួនជើងទៅជាមនុស្សដែលដើរជើងពីរ។ ដោយសារតែការប្រែប្រួលនេះ ឆ្អឹងខ្នងត្រូវទទួលខុសត្រូវនឹងសម្ពាធក្នុងការទ្រទ្រង់រាងកាយ។ ខ្នងមានសន្លាក់ដូចជាឧបករណ៍ខ្នាតទម្ងន់ (shock absorber) ដូចរថយន្ត។

សភាពនៃជំងឺឆ្អឹងសង្កត់សរសៃប្រសាទ មាន២ប្រភេទ៖ 

១. ឆ្អឹងខ្នងបាក់ហើយរុញចេញពីទីតាំង បណ្ដាលឲ្យសង្កត់សរសៃប្រសាទ (Spondylolisthesis)

២. ឆ្អឹងខ្នងបាក់ហើយសង្កត់ទៅលើសន្លាក់ជំនួយ ធ្វើឲ្យវាបែកហើយទៅសង្កត់សរសៃប្រសាទ

កត្តាដែលនាំឲ្យឆ្អឹងខ្នងបាក់និងសង្កត់សរសៃប្រសាទ 

ដោយយោងតាមរបាយការណ៍ឆ្នាំ ២០០៩ ពីការស្ទង់មតិនៃស្ថាប័នស្ថិតិជាតិនៃថៃ បញ្ជាក់ថា ក្នុងចំណោមមនុស្ស ១,០០០ នាក់ដែលមានអាយុចន្លោះពី ១៥ ដល់ ៥៩ ឆ្នាំ មានចំនួន ៣០៩ នាក់មានបញ្ហាឈឺខ្នង

មូលហេតុចម្បងកើតចេញពីឥរិយាបថមិនត្រឹមត្រូវ ដូចជា ការកោងខ្លួន ឈរ ឬកែខ្លួនឡើងវិញជាញឹកញាប់ ការលើកអីវ៉ាន់ធ្ងន់ ការបង្វិលខ្លួន និងការចងខ្លួនក្នុងមួយរយៈពេលយូរ។

ក្រៅពីនេះ នៅមានបញ្ហាផ្សេងៗផងដែរ ដូចជា៖ ការបាក់ឆ្អឹងខ្នងតាមអាយុ ការបរិច្ឆេទអាហារដែលមានជាតិខ្លាញ់ខ្ពស់ ការខ្វះនៃការហាត់ប្រាណ បណ្ដាលឲ្យមានជំងឺធាត់ខ្លួន ដែលជាកត្តានាំឲ្យឆ្អឹងខ្នងទទួលទម្ងន់កាន់តែច្រើននិងបង្កឲ្យឈឺខ្នង។ អ្នកដែលជាប់ជាពិសេសនៃការជក់បារី តែងតែមានអាការៈខ្យល់ចេញយូរ នឹងប៉ះពាល់ទៅសន្លាក់ឆ្អឹងខ្នង

ការវះកាត់ឆ្អឹងខ្នងជារឿងងាយស្រួលជាងដែលគិត 

នៅពេលដែលអ្នកជំងឺរកឃើញខ្លួនមានអាការៈឈឺ ឬក៏ជាសញ្ញាដូចជា ឈឺខ្នងរលាតចុះដល់ជើង, ឈឺករលាតចុះដល់ដៃ, មានអារម្មណ៍ជាប់ ឬក៏សន្លាក់ដៃជើងអស់កម្លាំង និងខ្លះៗអាចមានការឈឺក្បាលស្រដៀងនឹងរោគសញ្ញាមីក្រែន។ អាការៈទាំងនេះជាសញ្ញាព្រមានថាអ្នកកំពុងមានបញ្ហាឆ្អឹងខ្នងបាក់ ហើយសង្កត់សរសៃប្រសាទ។

ក្នុងករណីដែលត្រូវព្យាបាលដោយការវះកាត់ ត្រូវបានវិនិច្ឆ័យបន្ទាប់ពីបានព្យាបាលដោយវិធីដូចខាងក្រោម៖

១. បានប្រើថ្នាំ និងធ្វើកាយសម្ព័ន្ធលើស៦សប្ដាហ៍ ប៉ុន្តែអាការៈមិនធ្វើបានប្រសើរឡើយ ឬមិនអាចប្រព្រឹត្តជីវិតប្រចាំថ្ងៃដូចធម្មតាបានទេ

២. មិនអាចទ្រាំទ្រការឈឺចាប់បានទៀតទេ

៣. សាច់ដុំនៃជើងស្ងួត ឬដៃជើងសន្លាក់អស់កម្លាំង ដល់ថ្នាក់មិនអាចប្រើប្រាស់ដូចធម្មតា ឬមិនអាចដើរបាន

៤. បាត់បង់សមត្ថភាពបញ្ជាផ្លូវទឹកមូត្រ ឬអនាម័យ